Van de Lot 72 van Pasquet is inmiddels een aardige serie van limited edition bottelingen op de markt gekomen, incl. versies van Serious Brandy en Malternative Belgium. De laatste in de rij is de JLP L'Esprit de Famille Le Cognac de Pierre. Allemaal op cask strength maar met wisselende percentages. We weten dat Pasquet verschillende vaten had, allemaal aangekocht. Volgens Serious Brandy, een van de private bottelaars die deze hebben aangekocht en in de markt gezet:
Onzeker of de bron van die aankopen door JLP steeds dezelfde is geweest alleen. Bij de laatste botteling van JLP zelf (de 'Pierre') wordt zoals Ton al aangeeft als bron genoemd Pierre Joyet uit Jurignac. Malternative Belgium noemt op haar site dan weerCask 1 (40.1% abv) Split: Serious Brandy #1 and Malternative Belgium
Cask 2 (40.4% abv) Split: Serious Brandy #2 and Wu Dram Clan (abv is mislabeled as 40.3% on the Serious Brandy bottling)
Cask 3 Not purchased
Cask 4 (41.9% abv) Split: Legacy Brandy “The Duke” and La Maison du Whisky Through the Grapevine
Cask 5 (41.3%) Pasquet L’Esprit de Famille “Le Cognac de Pierre”
. Ongeacht, het karakteristieke dat aan al deze bottelingen wordt toegeschreven is de het vele fruit in de neus.Van de 1962 hadden Jean en Amy 3 vaten geselecteerd.
Op een kleinschalige PC proeverij samen met Jurrien kwamen we samen tot de volgende korte beschrijving:
Maar toen zaten er al een stuk of 8 glazen in. Plus bubbels. Plus wijn. Dus het is de vraag of we nog wel scherp waren. Dus maar even los naproeven. Wat is het leven toch hard werken soms...La Maison du Whisky JL Pasquet Lot 62 PC: Explosie van fruit in de neus, banaan, ananas, papaya, bloemig, in de mond ook zwarte bessen/cassis, blijft mooi hangen
Proefnotitie van Ton:
Okay, daar gaan we:Ton schreef: ↑di 11 mei 2021, 12:34 Gisterenavond heb ik een sample geproefd van Pasquet’s LMDW Lot 62. Een petite champagne die hij op de kop heeft weten te tikken en die gedestilleerd is door Pierre Joyet uit Jurignac.
Wat een warmte komt je meteen bij de eerste snif en nip al tegemoet. Mooie houttonen (ceder vooral) en mos. Daarbij vallen geel fruit (perzik en peer) en gedroogde abrikoos op. Doet eerder aan een grande champagne denken, dan aan petite champagne.
Echt een topper.
Met dank aan Eelco!
Kleur: Mooie warme kleur, beetje rood. Laten we het koper noemen
Geur: Open, expressief, klein zuurtje (ingelegde citroen), fris. Ananas, mango, rijpe perzik. Gedroogde vruchten (abrikoos). Ook wel wat hout, geen eiken. Denk dat ceder inderdaad meer in de richting komt. Tot ik onze eerdere notitie teruglas geen papaya. Daarna, daar is ie natuurlijk weer (zo gaat dat vaak bij mij, zucht)
Smaak: Verspreid zich snel over de mond. Licht bittertje (amandelen). Gepofte kastanjes. Veel minder fruit dat overheerst. Eerder herfstachtig. Net als in de neus wat abrikoos. Zeker ook vanille.
Afdronk: Rond, soepel maar relatief kort (zeker na die mooie expressieve neus). Wel mooi in balans (laat geen storende nasmaak na). Duidelijke bostonen en weer zwarte bessen. Ik zou bijna zeggen Kirsch. Of is dat te banaal? Ach, waarom niet.
Alcohol percentage: 41,9%. Je proeft iets extra power, maar te weinig extra om te overheersen.
Prijs: Op de website van LMDW €235. Maar op veilingen regelmatig voor iets minder te scoren. Met een beetje geluk.
Samenvattend: Zeer interessante cognac met een ontegenzeggelijk eigen karakter. Als je van goed gemaakte, karakteristieke cognacs houdt, geen dertien in een dozijn, dan ga je deze zeker kunnen waarderen. Ik blijf het bijzonder vinden dat je na meer dan 50 jaar in hout zo de fruitigheid kan bewaren en naar voren kunt zien komen. Als die afdronk nou nog wat langer was geweest... Persoonlijk sla ik de Tres Vieille Reserve van Pasquet nog ietsje hoger aan. Die blijft veel langer hangen. En heeft meer rancio. Wat niet wegneemt dat dit voor een bedrag rond de €200 zeker een goede aankoop is.
Ik heb er dorst van gekregen, dat recenseren. Een refill dan maar. En niet aan Papaya denken......