Dat in het groen is een quote van mij. Ik ben daar nog eens ingedoken. Philippe Vallantin-Dulac is een zoon van Pierre Vallantin-Dulac, die getrouwd was met Odette Castaigne!Roland schreef: ↑di 13 aug 2019, 06:48Oldliquors heeft nog een 5-tal verschillende flessen.Ton schreef: ↑vr 31 aug 2012, 15:56 Nicholas Faithe beschrijft hem wel in zijn Gids voor Cognac en andere Wijndistillaten (1987).
Het merk werd in 1860 geïntroduceerd, maar is lange tijd in onbruik geraakt.
In 1980 koopt Philippe Vallantin-Dulac de wijngaarden. In 1985 kopen zij ook de oude firma Favraud.
Behalve de wijngaarden in de Fins Bois, kopen zij ook cognacs uit de Champagnes en de Fins Bois en hebben zij enkele alambieks.
Ze hebben (in 1987) de volgende producten: *** 5, Réserve spéciale VSOP 10 (ook verkocht als Very Special Fine Pale), Napoléon, Réserve Ancienne 25, Extra Vieux (GC) 35, Très Vieux 1893, 1850 Favraud.
En nog onder naam van Château de Souillac: *** La Marque du Château, Napoléon, Vieille Réserve la Marque du Château.
Zij vermelden : Bottled 1970-1978-1979 (afhankelijk van de fles).
Vreemd. Je zou toch veronderstellen dat de bottel datum in de jaren 80-90 moet zijn.
Dat kopen moet dus met een korreltje zout worden genomen, of in elk geval in een ander licht bezien worden. Mogelijk dat het woord 'kopen' in de vertaling is ontstaan. Het kan in het Engels best 'acquires' zijn geweest. Het is dus wel steeds in de familie gebleven. Philippe Valentin is mogelijk zelfs vernoemd naar zijn grootvader Philippe de Castaigne.
'In onbruik geraakt' is ook een vertaling. Wat er in het Engels gestaan heeft weet ik niet. Misschien alleen maar dat het wat slechter ging met het merk totdat Philippe er weer meer energie in ging steken. Daar lijkt het in elk geval op.
In het boek La Part des Anges van Bernard Pichonnat en Eric Glatre, dat in 1990 - 3 jaar later dan het boekje van Faith - verschenen is, staan het merk en het verhaal van de familie Castaigne wat uitgebreider beschreven. Zij slaan de periode 1980 over, maar vertellen wel dat ´la Société Philippe de Castaigne´ zich nog steeds inspant om de voorouderlijke traditie in ere te houden. Dat zij 1980 niet noemen lijkt er op te duiden dat het niet belangrijk genoeg was in de geschiedenis van het merk.
Dit alles overwegende kan het toch heel goed zijn dat de bovengenoemde flessen in 1970, 1978 en 1979 werden gebotteld.
Verder hecht ik ook niet zoveel waarde aan de fout in MCCML, wat in goed Latijns MDCCCL moet zijn. Zou dat niet door iemand die de klok heeft horen luiden kunnen zijn opgetekend, in analogie met XIV voor veertien bijvoorbeeld. Iemand die geleerd heeft dat een Romeins cijfer geplaatst voor een hoger cijfer, dat cijfer in hoogte laat dalen? Slordig is het wel natuurlijk.
Alles overziend resteert dan als conclusie, dat deze fles niet als millésime 1850 te boek kan staan. Lastig, Emile. Neem je deze discussie mee in de beschrijving/waardebepaling op Catawiki?