Proeverijen op lokatie - 2010

[Harold]

Bij de verschillende Pot Still Festivals in Amersfoort hebben we mensen van verschillende goede cognac-huizen leren kennen. Als we in de buurt waren, moesten we zeker langskomen. Nou, dat hebben we in september 2010 maar eens gedaan. Met ons vijven in een grote Dodge met dito kofferbak. Na een hele donderdag rijden vanuit Tilburg kwamen 's avond aan bij B&B 'Au Pré des Pontis'. Gastvrij, mooi gelegen en een goede prijs.

Vrijdagochtend om 10.30u werden we bij Chateau de Montifaud verwelkomd door Laurent Vallet, zoon van Michel en Catherine. Hij heeft ons veel verteld en alles laten zien. Echt elke kelder en ton. Ook de proeverij was erg goed. Ik vond de L50 heerlijk smaken. Die heb ik dan ook gekocht, samen met een witte pinot de charente voor mijn vriendin. De anderen hebben ook wat lekkere flesjes ingeslagen. Daarna was het lunchen. Laurent wist een goede plek en heeft voor ons gereserveerd. Daarna door naar Ragnaud-Sabourin, waar Annie de scepter zwaait. Zij verzorgde een uitzonderlijke proeverij. We begonnen met de No 20, daarna de Xo, Fontvieille en de Florilège. En om het af te ronden hun 'Heritage Ragnaud en 'Le Paradis'. Die laatste heeft delen van voor 1870! Ik heb daar de Florilège in cadeauverpakking gekocht, met twee mooie glazen.
Om 16.00u reden we Domaine de La Pouyade binnen, het thuis van Pascal, Monique en Christophe Fillioux. Nadat Christophe ons de nodige uitleg had gegeven over hun productieproces, hebben we nog even bijgekletst met Monique en later ook nog even met Pascal die in zijn werkschuur druk bezig was. De proeverij eindigde met mijn persoonlijke favoriet Reservé Familiale. Ook bij Christophe hebben we flink ingeslagen. Met hem is het uitstekend zaken doen!

Zaterdagochtend hebben een mooie rondleiding gekregen door het kasteel van Cognac. Het heeft een rijke historie. Vandaag de dag zit Otard erin. De tour was interessant, maar de XO die aan het eind werd geschonken was dramatisch. Eerst dacht ik dat ik een glas kreeg dat al door iemand was leeggedronken. Dat bleek niet zo te zijn. En de smaak was prut. Maar het was allemaal gratis, dus dan moet je ook niet gaan zeuren. We hadden wat tijd over voordat het volgende programmapunt begon, dus we konden nog even naar de Cognathèque. Ook daar moet je gewoon even zijn geweest.
Om 14.00u uur stonden we voor het hek bij Remy Martin voor The Combined Visit, Estate and House (55€). De rondleiding over het estate in Merpin was erg toeristisch, maar onze gids Armandine maakte het erg aantrekkelijk. Een Franstalige Belgische die met een heerlijk accent Nederlands spreekt. De Coeur de Cognac met ijs vond ik een drama. Daarna door naar het huis in Cognac. Omdat er op zaterdag niet wordt gewerkt, hadden we het hele huis voor onszelf en Armandine. De rondleiding daar eindigde met een mooie proeverij met daarbij heerlijke hapjes. Met een beetje knipogen kregen we er nog twee glaasjes extra bij. Helaas bleef ook voor ons de Louis XIII gesloten.

Onze ervaring is dat een bezoek aan een klein familiehuis te prefereren is boven een grote 'fabriek'. De eerste is veel persoonlijker en je proeft de lekkerste cognacs.

[Sparhawk230]

Ik kan het verhaal alleen maar beamen daar ik er zelf ook bij was. Wat nog een bijkomend voordeel is, is de achtergrond van een cognac en natuurlijk de zeer vriendelijke prijzen die je ter plaatse betaald!

[Ton]

Mooi verhaal Harold. Ik heb lang geleden ook eens zo'n trip gemaakt en krijg door jouw verhaal opnieuw veel zin.
Die B&B ziet er trouwens ook leuk uit.

[Harold]

PROEVERIJ OP LOCATIE - 2011

Van vrijdag 11 november t/m dinsdag 15 november was ik wederom met de drinkebroeders Erik en Theo in Frankrijk. We zaten tot maandagochtend in Armagnac en zijn 11.00u afgereisd naar Cognac. Zo rond 14.00u reden we het terrein op bij Chateau de Montifaud, waar Catherine Vallet ons een rondleiding gaf. Deze ging wat sneller dan vorig jaar, want toen had haar zoon Laurant ons al de 'grande tour' gegeven. Het weerzien was erg gezellig en we hebben weer mooie dingen mooien proefen, waaronder hun nieuwe Millésimé 1972. Een aanrader, dus die ging meteen mee naar huis, samen met de XO.

Na een hartelijk afscheid gingen we op weg naar de familie Fillioux. De toren die naast hun estate staat, is te zien vanaf Chateau de Montifaud, dus we hadden een mooi richtpunt. Monique en haar zoon Christophe verwelkomden ons en met hem deden we een nosing & tasting. We hadden vintages van onze geboortejaren (1968, 1973 en die van mijn broer 1971) besteld en die stonden voor ons klaar, met daarop een gepersonaliseerd label. Dat ziet er erg mooi uit! Een erg leuke service. Ze hadden ook wat kleine flesjes daavan en daarmee begon de proeverij. En als klap op de vuurpijl sloten we af met een Vintage 1948 (meen ik) - volgens Christophe de beste cognac die het huis ooit had gemaakt. We konden ons dat goed voorstellen. Wat een heerlijke en lange afdronk!

De terugweg dinsdag deden we in minder dan 10 uur, inclusief stops en een file in Antwerpen. Onze kofferbak (Dodge Avenger) was zo vol, dat de rugzakken en weekend tassen op de achterbank moesten. Voor alle duidelijkheid, we hadden dus ook errug veul armagnac bij ons en verschillende vrienden hadden hun bestellingen bij ons geplaatst. Volgend jaar staat Schotland weer op het programma. Daarna weer Cognac en Armagnac, een prima combinatie!